رزاسکای

نگهبان باش ای انسان مقام و شان والایت مشو بیگانه با خود ،این چنین کوچک مپندارش!   جهان بس بزرگی در تو پنهانست تو آن برگ درخت خورده باران بهارانی چرا اینک چنین آلوده دامانی!! زتقلید تباهیها وزشتیها گریزان شو رسالتهای انسانی به یاد آور به پوچیها، به منفیها گرائیدن،نباید شیوه ات باشد درخت یاس و سستی را به کام درهء امید و کوششها رهایش کن! توباید قید و بند این اسارتها زدست و دیده و دل بازبنمائی و روحت را به نیروی حقیقتها ،قوی سازی فرا راه بشر باید چراغ علم و دین گیری تو میباید ،زمین از نسل این آلودگیها، پاک سازی تو باید جنگل انبوه جهل از بن براندازی به غریبها ،به شرقیها، تو باید این حقیقت را بفهمانی که تنها ،زندگی خوردن و خوابیدن نمی باشد. هدف بالاتر از اینهاست! زلال معنویت آن طرف پیداست که با سر پنجه ایمان و دین باید به سویش رفت وبا این شهپر عالی ، مخالف موجها را بر کنار راند و شد شایسته نام شریف آدمیت نیز و در راه نجات توده، آنکه گامها برداشت   ,شعر |رسالت انسان|,شعر ,شعر,رسالت انسان,شعر رسالت,شعر انسان,رسالت ...ادامه مطلب